ahmm..this is the first..pero magpapakilala muna ako syempre..hehe
sa ngayon...
masaya naman ang buhay ko..
nabibigay lahat ng pangangailangan ko..minsan sobra sobra pa nga eh...
marami na ring nag "come and go" sa buhay ko...pero lahat naman ata yun may dahilan..davah?..
sinu nga naman bang sasagot sakin..hahaha..
(hmm...panu nga ba toh..what comes out na lang..bahala na si Batman!..haha.)
For a long long time..nabuksan ko rin tong blogspot account ko sa tinagal tagal ng panahon..hehe..
ni-reset ko pa ung password kasi ulyanin na ang lola mo eh..kalurkeyh!..hahaha..
nagsimula ang account na toh sa simpleng laboratory work sa subject naming computer nung nasa 3rd year high school pa lang ako..hehe..medyo matagal tagal na rin pala..Ahm..that was year 2010!..Gladly natatandaan ko pa un!..hahay!..
Ngayon nasa kolehiyo na ako...taking up Diploma In Hotel And Restaurant Management...sosyalan ang dating..let's simplify...HRS lang po yan..two years..hehe..DHRM in ABE Commonwealth..at isa rin akong varsity sa school ko ngaun..
Nagmula ako sa Probinsya ng mga Uragon...
taga-bicol ako..full blood..hehe..pero ndi ako fluent magsalita ng bikol kasi dito ako sa maynila lumaki..kasama ng aking tiyahin na sa side ng mother ko...siya ang nag papaaral sakin mula elementary hanggang ngayong nasa college na ako..
ndi kami masyadong close ng tita ko...busy siya sa trabaho niya..at ako naman busy sa pag aaral ko..minsan lang kami magkasama..
twing linggo araw ng pahinga nia..magkasabay kumain...pero parang awkward palagi ung moment..nakakapanibago kasi..
nasanay na rin akong wala sa oras kung kumain..
sa harap ng nakararaming tao..masayahin ako..but there's a thousand reason na bumabalot sa ngiting yun..ndi ko rin alam kung baket ang galing kong magtago ng emotions...and that's what i hate about myself...
ndi naman ako mapagkimkim ng galit...basta pag ako galit mananahimik na lang ako...ndi ko kayang makatulog ng may kaaway...that's not peaceful for me..pero may mga times na rin na napupuno na ako..
ndi ako nagsasalita kapag nahihirapan na ako..i'll just said "kaya ko pa!".."hindi naman ako lampa ah!"..."ako na..kaya ko naman eh"...
sanay akong mag isa....nasanay na rin siguro...
mababaw lang ang luha ko....im just pretending that im strong..
malakas ang pakiramdam ko...medyo may pagka physic rin siguro ako...
nararamdaman ko kung may bad vibes ba sa paligid ko...dahil na rin siguro sa sobrang keen observer ko...
libangan ko ang pagbabasa...ndi ako mahilig manood sa TV...kaya nga nung nauso ang FB ..nawili kaagad ako..ang dami kong nababasa eh...
pero kadalasan nakatulala lang ako...wala akong kaibigan sa labas ng bahay namin..lagi kasi akong nakakulong sa bahay...bata pa lang ako ganun na...
hindi ako mahilig sa lakwatsa...HIndi ako pala gala...marami akong mga bagay na napapansin sa paligid ko na kinikibit balikat ko na lang minsan at ngingitian..saying.."bahala sila diyan...sila naman may kagagawan eh"..
pero sa mga pangyayari yata ngayon..di ko na kayang wag pakilaman eh..pero wala nga naman akong magagawa..masyado pa akong bata eh...but not that young..
minsan dahil sa mga kaganapan...parang di ko na rin kilala sarili ko....
kaya bumabalik ako sa umpisa...asking myself.."oops!.san ka na naman papunta Noime?!"..
that makes me fall in a deep thinking...*BLINK*.
Maiba tayo..
sa ngayon...sa kaka browse ko sa fb..may mga nakilala naman akong mga "true friend" kumbaga..
isa na rito ung "espren" ko..hehe...
una kaming nagchat nung August 13 2011(my gad!..tinanong ko pa sa kanya yan!.hahaha)
marami ng nangyare..hehe..
andami ko ng nagawang kalufetan sa kanya...murderer na ata ako kung tutuusin..pero bilib ako sa lalaking toh..kahit anung nangyare..(napaiyak ko na siya sa maraming dahilan at iba ibang paraan..hay ewan ko ba naman)..di niya ako nilayuan...at di niya ako iniwan...
hanggang ngayon magkaibigan pa rin kami..marami na kaming natuklasan at naranasan ng magkasama...at more than friends na ang tingin namin sa isa't isa...
ako rin naman may kasalanan kung baket nabisto ko siya sa feelings niya para sakin..(kasalanan ba talagang malaman un?!~..WTF!)..sabi ko naman kasi malakas ang aking pakiramdam sa ganyang mga vibes eh..pero happy naman yung mga kinalalabasan kahit papaano..
marami pa akong pananaw sa buahy na hindi ko na kaya pang ipag siksikan at pigain sa utak ko sa ngaun..unli naman siguro 'tong blog na toh davah?!..kaya sa susunod ulet..hehe..
salamat sa pagbabasa..^_^
